Blog osobisty
Dosyć dawno nie byliśmy w Krakowie, a kiedy odwiedziliśmy to miasto po raz ostatni (a było to prawie 10 lat temu) nie udało nam się zwiedzić słynnego Centrum Sztuki i Techniki Manggha, która w trakcie naszej wizyty przechodziła remont/zmianę ekspozycji. Stąd pomysł aby powrócić w to miejsce, a pretekstem do tego była wystawa Krzysztofa Gonciarza, jednego z najpopularniejszych polskich youtuberów, zatytułowana Tokio 24.
Czytaj dalej „Wystawa: Tokio 24 czyli Krzysztof Gonciarz w Manggha (Kraków)”
Liczba imprez na które trafiliśmy podczas naszego pobytu w Wenecji była przytłaczająca. Oprócz Biennale Sztuki Współczesnej w trakcie którego odwiedziliśmy kilka wystaw, w sobotę 18 czerwca odbywała się też Art Night Venice. Ta tajemnicza impreza okazała się odpowiednikiem powszechnie znanej Nocy Muzeów. Większość muzeów weneckich tego wieczora (w godzinach od 19 do 23) oferowała darmowe wejście lub specjalne programy zwiedzania. Co ciekawe sama impreza nie była specjalnie reklamowana wśród turystów, a my dowiedzieliśmy się o niej będąc dzień wcześniej w Muzeum Peggy Gugenhaim, gdzie w nasze ręce trafiła ulotka po włosku, która zaintrygował nas na tyle, że postanowiliśmy rozszyfrować jej zawartość.
Dosłownie „rzutem na taśmę”, ostatniego dnia przed sylwestrem 2017 roku, udało się nam dotrzeć do wrocławskiego Muzeum Sztuki Współczesnej w Pawilonie Czterech Kopuł i obejrzeć wystawę zatytułowaną Moda i Kino. Prezentowano na niej kostiumy, projekty oraz fotografie wykorzystywane w najsłynniejszych i tych nieco mniej znanych polskich filmach i serialach powstałych do schyłku PRL. Wbrew pozorom nie były to stroje wyłącznie z filmów kostiumowych ale też gangsterskich, sensacyjnych, horrorów no i oczywiście sci-fi. Na fotorelację zapraszam nie tylko fanów mody i kina, bo jest co oglądać.
Czytaj dalej „Wystawa: Moda i Kino (Pawilon Czterech Kopuł Wrocław)”
W trakcie naszej pierwszej wizyty w Lipsku trafiliśmy do Kunstkraftwerk. Jest to przestrzeń wystawiennicza w dzielnicy Plagwitz będąca niegdyś budynkiem elektrowni. Wówczas to trafiliśmy na intrygującą wystawę Illusion nothing is as it seems. Zarówno wystawa, jak i samo miejsce zapisało się w naszej pamięci, dlatego gdy po raz kolejny wybieraliśmy się do Lipska (tym razem z okazji koncertu Guano Apes) postanowiłem sprawdzić co dzieje się w tej nowoczesnej galerii. Był to dobry pomysł, gdyż ponownie trafiliśmy na dwa ciekawe wydarzenia: wystawę Illusion – Moving Space oraz projekt Immersive Art.
Czytaj dalej „Wystawa: Illusion – Moving Space i Immersive Art (Kunstkraftwerk Lipsk)”
Objazdowa wystawa poświęcona twórczości kultowego, polskiego malarza Zdzisława Beksińskiego po stolicy, Trójmieście, Krakowie, Rzeszowie i Łodzi trafiła w końcu do Wrocławia. W Bibliotece Uniwersyteckiej można podziwiać zbiór ponad 100 reprodukcji oraz prac artysty z nieco mniej znanych obszarów twórczości takich jak fotografia, fotomontaże czy grafiki komputerowe. Dodatkową atrakcją stanowi pokaz VR (wirtualnej rzeczywistości) w specjalnie zaprojektowanej aplikacji przedstawiającej świat inspirowany fantastycznymi obrazami artysty.
Czytaj dalej „Wystawa: Beksiński nieznany (Biblioteka Uniwersytecka Wrocław)”
Pomimo niewielkiej sympatii do Facebook czasami jego posiadanie przynosi pewne korzyści. Konkretnie chodzi o “wydarzenia” dzięki którym można odkryć interesujące rzeczy dziejące się w okolicy. Tak oto, obserwując Pawilon Czterech Kopuł czyli Wrocławskie Muzeum Sztuki Współczesnej dowiedziałem się o wykładzie “Kolekcjonowanie nowości – muzea i sztuka współczesna”. Jako, że sztuka współczesna nie jest mi obca (co pewnie zauważyliście śledząc mojego bloga), w niedzielne popołudnie postanowiliśmy się wybrać do muzeum aby wysłuchać tego wykładu.
Na miejscu zastaliśmy skromny kąt z kilkunastoma krzesełkami i kilkoma osobami, które już oczekiwały na rozpoczęcie prelekcji. Prelegentem okazał się dr Marcin Szeląg, wicedyrektor poznańskiego Ossolineum.
Choć na oficjalnej mapie Biennale Sztuki Współczesnej w Wenecji wystawa w Palazzo Bembo firmowana była nazwiskiem Denisa Defrancesco nie była ona poświęcona wyłącznie pracom tego artysty. Było to bowiem jedno z trzech miejsc (dwa pozostałe to Palazzo Mora oraz Giardini Marinaressa), gdzie Fundacja GAA prezentowała ekspozycję “PERSONAL STRUCTURES – open borders” („STRUKTURY OSOBISTE – otwarte granice”). Prezentuje ona artystów zarówno tych o międzynarodowej renomie, jak i mniej znanych, będąc przekrojem tego, co dziś można uznać za sztukę współczesną.
Czytaj dalej „Biennale Sztuki Wenecja: Personal Structures (Palazzo Bembo)”
Drugą wystawą (po Revolution Gararda Ranciniana) odwiedzoną przez nas w trakcie Biennale Sztuki w Wenecji z której fotorelację chcę Wam przedstawić jest Design Venezia – czyli wystawa poświęcona szeroko pojętemu projektowaniu.
Czytaj dalej „Biennale Sztuki Wenecja: Design Venezia 2017 (Palazzo Michiel)”
Nasza pierwsza podróż do Wenecji całkiem przypadkowo zbiegła się z Biennale Sztuki Współczesnej odbywającymi się co dwa lata w tym mieście. Choć nasza wizyta w Wenecji miała charakter typowo turystyczny nie mogliśmy nie skorzystać z okazji i odwiedzić kilku darmowych wystaw, które akurat odbywały się w trakcie tego wydarzenia. Zanim jednak zaproszę Was na krótkie fotorelacje z części z nich, nieco przybliżę Wam samą ideę tej prestiżowej i mającej długą tradycję imprezy.
Czytaj dalej „Biennale Sztuki Współczesnej w Wenecji (La Biennale di Venezia)”
Pierwszy raz na Festiwalu Wysokich Temperatur pojawiliśmy się dwa lata temu. Dla przypomnienia jest to jedyna w Polsce otwarta impreza artystyczna. Oprócz prac studentów i absolwentów ASP we Wrocławiu można zobaczyć na niej prace artystów z innych krajów. Co więcej w trakcie imprezy organizowane są różne warsztaty w trzech sekcjach: metalu, szkła i ceramiki, które pozwalają na uczestnictwo wszystkim, którzy chcieliby “na gorąco” zobaczyć jak wygląda praca artystów od kuchni.
Tyle tytułem wstępu a w dalszej części zapraszam na fotorelację z tegorocznej edycji tego festiwalu.
Czytaj dalej „Fotorelacja: Festiwal Wysokich Temperatur 2017 (Wrocław)”
Po przeczytaniu “Przewodnik po sztuce współczesnej. Dlaczego pięciolatek nie mógł tego zrobić?” od razu zabrałem się za kolejną książkę z serii przybliżających współczesną sztukę, tym razem poświęconą fotografii. Zgodnie z obietnicą czas na podzielenie się swoimi wrażeniami po zakończeniu lektury. Tak więc czy naprawdę dobre zdjęcie nie musi być ostre i czy fotografia to w ogóle sztuka?
Konstrukcja książki jest bardzo podobno do swojej poprzedniczki. Została ona podzielona na sześć rozdziałów, prezentujących różne tematy fotograficzne. W każdym z nich znajdziemy kilkanaście prac, których opis zawiera oprócz samego zdjęcia wyjaśnienie dlaczego dana fotografia jest ważnym dziełem sztuki, opisuje podejście artysty, proces tworzenia i technikę, kontekst historyczno-artystyczny, cytaty i dodatkowe informacje (jak rodzaj użytego aparatu), a także podobne dzieła tego autora.
Oto co czeka was w poszczególnych rozdziałach.
Czytaj dalej „Książka: Przewodnik po fotografii współczesnej. Dlaczego zdjęcie nie musi być ostre?”
Pomimo bycia entuzjastą sztuki współczesnej, który w każdym miejscu gdzie przebywa stara się odwiedzać muzea i galerie prezentujące tego rodzaju twórczość artystyczną, często zdarza mi się, że po obejrzeniu konkretnego eksponatu zastanawiam się dlaczego ten akurat wytwór ludzki zasłużył sobie na “zaszczyt” bycia prezentowanym w galerii. Takie odczucie miałem np. oglądając twórczość Cy Twombly’a wystawianego w monachijskim Museum Brandhorsta, która przypomina bazgroły małego dziecka. Dlatego też gdy we Wrocławskim Muzeum Współczesnym trafiłem na książkę “Przewodnik po sztuce współczesnej. Dlaczego pięciolatek nie mógł tego zrobić?” stwierdziłem, że jest to idealna lektura aby poszerzyć i zrozumieć niektóre koncepty prezentowane przez dzisiejszych artystów.
Czy po przeczytaniu tej publikacji stałem się mądrzejszy i rozwiała ona moje wszystkie wątpliwości dotyczące wartości współczesnych dzieł sztuki?
25 czerwca 2016 roku we Wrocławiu, po długim remoncie, otworzono słynny Pawilon Czterech Kopuł. Budynek zaprojektowany przez Hansa Poelziga w 1912 roku miał swoje uroczyste otwarcie 20 maja 1913. Do początku drugiej wojny światowej był miejscem, gdzie prezentowano rozmaite wystawy. Od 1953 r. przez długie lata był siedzibą Wytwórni Filmów Fabularnych we Wrocławiu gdzie powstało wiele klasyków polskiej kinematografii.
W 2006 roku wraz z Halą Stulecia wpisany został na listę światowego dziedzictwa UNESCO, a sam budynek został przekazany Muzeum Narodowemu. W roku 2013 rozpoczął się proces odrestaurowania. Dzisiaj jest on dostępny do zwiedzania i można w nim oglądać zbiory Muzeum Sztuki Współczesnej (oddział Muzeum Narodowego we Wrocławiu). W olśniewających bielą (dosłownie – po zwiedzaniu aż bolą oczy) salach modernistycznego budynku podziwiać można pracę najznamienitszych polskich twórców sztuki współczesnej.
Cena biletu nie jest niska (20 PLN) ale ostateczne wrażenia przeszły moje najśmielsze oczekiwania. Zapraszam więc na wirtualną wycieczkę po nowym, świetnym muzeum godnym Europejskiej Stolicy Kultury.
Czytaj dalej „Wrocław: Pawilon Czterech Kopuł – Muzeum Sztuki Współczesnej”
Przegląd Sztuki SURVIVAL to obecnie jeden z największych festiwali sztuki w przestrzeni publicznej w Polsce. Wydarzenie ma na celu prezentuję sztuki współczesnej poza instytucjami kultury, w nietypowych miejscach. Organizatorzy Przeglądu co roku wybierają inną, nieco zapomnianą lub niedostępną na co dzień dla mieszkańców Wrocławia, przestrzeń miasta gdzie zapraszają artystów do prezentacji swoich dzieł. Na potrzeby SURVIVALU wybierane są nie tylko opuszczone budynki i kompleksy zabudowań, ale także przestrzenie użyteczności publicznej, w których koncentruje się codzienne życie miasta.
OSTRALE to międzynarodowy, interdyscyplinarny festiwal, który od 2007 roku przedstawia najnowszą sztukę w drezdeńskim Ostragehege. Celem festiwalu jest udostępnienie młodym jak i doświadczonym artystom przestrzeni, by mogli wyrazić swoje przesłanie i zaprezentować twórczość we wszystkich gatunkach sztuki: od malarstwa, poprzez fotografię, instalacje świetlne i dźwiękowe, aż po performance i sztukę video.
Z okazji Europejskiej Stolicy Kultury impreza ta zawitała do Wrocławia w postaci wystawy „OSTRALE weht ODER. Artyści z Drezna we Wrocławiu”. W Browarze Mieszczańskim zagospodarowano trzy pomieszczenia gdzie zaprezentowano sztukę współczesną niemieckich artystów. Z kolei artyści z Wrocławia pokażą swoje prace na odbywającym się w Dreźnie – OSTRALE ́16.
Zapraszam na fotorelację.
SURVIVAL jest realizowanym od 13 lat wydarzeniem prezentującym sztukę współczesną w przestrzeni publicznej Wrocławia. Na jego potrzeby wybierane są budynki, kompleksy zabudowań, które znajdują się w pobliżu centrów wydarzeń, a także przestrzenie użyteczności publicznej, w których koncentruje się codzienne życie miasta. W swojej kilkunastoletniej historii SURVIVAL był realizowany w miejscach takich, jak: place i zabudowa Dzielnicy Czterech Świątyń, dawna Wytwórnia Filmów Fabularnych, budynek Farmacji Akademii Medycznej, schron przeciwlotniczy przy pl. Strzegomskim czy gmach Dworca Głównego.
Zródło: Survival.art.pl
Tegoroczna edycja odbyła się w dawnym gmachu Koszar Oddziałów Prewencji Policji we Wrocławiu przy ul. Księcia Witolda. Głównym motywem przeglądu miało być szeroko rozumiane pojęcia występku, a inspiracją dla działań zarówno kuratorów, jak i artystów była wpisana w ludzką naturę potrzeba naruszania przepisów i łamania ogólnie przyjętych zasad.
Hasłem przewodnim wystawy były „Czyny zabronione”, co miało odwoływać się do ludzkich zachowań i zjawisk rozgrywanych na granicy prawa lub całkowicie łamiących jego zasady.
W wrocławskiej Galerii Dizajn (przy ulicy Świdnicka) w dniach od 15 maja do 21 czerwca 2014 roku macie okazje zobaczyć niecodzienną wystawę niepowtarzalnych, dizajnerskich zabawek. Zatytułowana jest ona Złoty wiek. Kolekcja Vinylcanvas.
Na niewielkiej przestrzeni galerii znajdziecie 28 unikatowych, ręcznie przerobionych figurek tzw. Munny’ego, oryginalnie zaprojektowaną przez amerykańską firmę Kidrobot. Stała się ona inspiracją dla różnej maści artystów do manifestowania ich poglądów i prezentowania swojej twórczości.
Ostatnimi czasy miałem okazję, po raz pierwszy, odwiedzić Finlandię, a konkretnie Espoo. Dla niewtajemniczonych jest to jedno z trzech miast wchodzących w skład aglomeracji Helsinki. Wizyta ta miała charakter zawodowy (delegacja) tak więc nie było zbyt wiele czasu na zwiedzanie. Mimo wszystko udało się wygospodarować dwa wieczory, w trakcie których, “co nieco” udało mi się zobaczyć.
Muzea sztuki współczesnej to przybytki kultury, które staram się odwiedzać będąc w każdym cywilizowanym miejscu je posiadającym. Jakiś czas temu pojawiło się ono we Wrocławiu. Stary bunkier przy placu strzegomskim postanowiono zaadaptować jako Muzeum Współczesne we Wrocławiu. Dzisiaj więc będzie o piłce nożnej, architekturze i twórczości młodych artystów.
Okazją do mojej pierwszej wizyty w starym bunkrze była wystawa towarzysząca EURO2012 “Only a game?”
“Ekspozycja „Only a game?” obejmie ponad sto przedmiotów związanych z futbolem. W tym między innymi udostępnione przez Narodowe Muzeum Piłki Nożnej w Manchesterze oryginalne przedmioty należące do takich legend piłki jak: Wayne Rooney, „Cesc” Fàbregas (Arsenal FC), Sir Bobby Charlton (Manchester United), „Kaká” (AC Milan), Steven Gerrard (Liverpool FC), Iker Casillas…
Wystawa „Only a game?” jest jedyną oficjalną wystawą UEFA towarzyszącą Euro 2012 i obejmuje zarówno szereg pamiątek i eksponatów, jak również historycznych nagrań wideo i prezentacji. Całość przedstawiana jest w nowoczesnej, multimedialnej formie, atrakcyjnej zarówno dla dorosłych widzów jak i dzieci.”
Przy okazji natrafiłem na dwie inne wystawy… ale o tym w dalszej części wpisu.
Czytaj dalej „Wystawa: (Not) Only a game? (Muzeum Współczesne Wrocław)”
Tomiga Blog 