Po opublikowaniu mojej recenzji aparatu Sony A6000 otrzymałem sporo pytań dotyczących obiektywu Sony Zeiss 1670Z, który kupiłem krótko zanim opublikowałem ją w sieci. Przy okazji poprzedniego tekstu nie miałem wystarczającej ilości czasu aby móc wyrobić sobie ostateczną opinię o tym obiektywie. Od tamtego momentu minęło już jednak kilka miesięcy, a obiektyw miał okazję sprawdzić się w warunkach bojowych (wycieczka do Chin, z której relacja na blogu trwa). Jest to więc odpowiedni czas na podzielenie się swoimi wrażeniami i opinią dotyczącą użytkowania tego sprzętu… a także próba odpowiedzi na kluczowe pytanie… Czy jest on warty zakupu?
Od razu uprzedzam, że ta recenzja nie skupia się na wykresach, cyferkach czy porównywaniu zdjęć na poziomie pikseli. Są to raczej ogólne wrażenia z użytkowania tego obiektyw “na co dzień”. Dowiecie się z niej jak sprawuje się on w różnych warunkach oraz jakie zdjęcia udało mi się z jego pomocą uzyskać.
Zdaje sobie jednak sprawę, że jest pewna grupa czytelników, którą interesuje bardziej techniczne (skupiające się na pomiarach) testy. Oni również znajdą coś dla siebie, ponieważ na końcu tego wpisu znajduje się odnośnik do zbioru linków zawierające recenzje i testy tego obiektywu, przeprowadzonych przez bardziej specjalistyczne serwisy.
Wpis ten ilustrowany jest zdjęciami wykonanymi aparatem Sony A6000. Wszystkie znajdujące się tutaj fotografie pochodzą prosto z aparatu i były wykonywane w formacie jpg. Zostały one tylko pomniejszone i odrobinę skompresowane, aby posiadały sensowny rozmiar nadający się do publikacji na blogu. Zdjęcia nie były poddawana innym modyfikacjom (w szczególności wyostrzaniu ani zmianom kolorystyki).
Wprowadzenie
SEL 1670Z to mój pierwszy obiektyw opatrzony marką Zeiss, pochodzący z półki premium, cenionej z bardzo dobrego wykonania oraz legendarnej jakości obrazu i… adekwatnej do tego wysokiej ceny. I choć oczywiście przed zakupem dokonałem wstępnego rozeznania to tak naprawdę nie do końca wiedziałem czego tak naprawdę mam się po nim spodziewać. Z jednej strony był to sprzęt kosztujący całkiem sporo pieniędzy (w sumie 4 inne obiektywy e-mount kosztowały mnie mniej niż ten jeden) z drugiej opinie i recenzje w sieci były jednak stonowane i mieszane.
Nie będę zamieszczał tutaj specyfikacji, jej pełną wersje znajdziecie na stronie producenta.
Dlaczego zdecydowałem się na zakup
Skąd pojawiła się potrzeba zakupu? Sony A6000 nabyłem w zestawie wraz z domyślnym SEL P1650. Jednak ten kitowy obiektyw od początku przeznaczony był dla KaTe (moja żona), która otrzymała go jako dodatek do mojego starego Sony NEX 5N. Ja z kolei do A6000 podpiąłem stary obiektyw kitowy SEL 1855. Choć taki zestaw sprawdził się w trakcie wycieczki do Barcelony to jednak po podmianie kita na obiektyw o stałej ogniskowej (SEL 35F18 czy SEL 50F18) widać było dużo różnicę w jakości zdjęć. Nowa 24 Mpixelowa matryca okazała się zdecydowanie bardziej wymagająca w stosunku do 16 MegaPixelowej – z NEX 5N. Wyglądało więc, że zwykły kit choć produkuje ładne zdjęcia nie jest w stanie w pełni wykorzystać potencjału drzemiącego w A6000.
Jako, że wkrótce szykowała się nasza wielka wycieczka do Chin był to więc racjonalny powód 😉 aby sprawić sobie, bardziej uniwersalny obiektyw (o większym zakresie ogniskowej oraz jaśniejszy), który na dodatek nadaje się na podróż (czyli jest lekki i stosunkowo mały). Przeglądając ofertę zoomów do systemu E-Mount wybór ograniczył się praktycznie do jednej opcji – SEL 1670Z.
Czy spełnił on pokładane w nim nadzieje… tego dowiecie się z dalszej części wpisu…
Jakość wykonania
Trzeba przyznać, że pierwsze wrażenia były bardzo pozytywne… (no może poza faktem, że obiektyw był jednak zauważalnie większy od SEL 1855). Jakość jego wykonania jest znakomita. I to nawet w porównaniu do zwykłych obiektywów z systemu E, które są solidnymi konstrukcjami (doceniłem to dopiero po kupieniu swojej pierwszej Sigmy 30 F2.8 EX DN, która nie dość, że plastikowa to jeszcze posiada ruchomy mechanizm w środku sprawiający wrażenie, jakby była popsuta bo “coś w jej środku lata” – okazało się, że ten typ tak ma).
Od pierwszego kontaktu z Sony Zeiss czuć wysoką jakość materiałów, a także kulturę pracy obiektywu (zarówno płynne, mechaniczne regulacje pierścieni jak i cichy i sprawny autofokus). Nawet „tulipan” ma specjalny zatrzask potęgujący wrażenie solidności przy jego montowaniu.
Funkcjonalność czyli featury
Oprócz świetnej jakości wykonania pod względem funkcji, obiektyw ten należy do grupy “wszystko mających”. Stałe światło w pełnym zakresie ogniskowych – jest. Optymalizacja konstrukcji pod matryce APS-C, która skutkuje niewielkimi gabarytami i niską wagą – jest. Stabilizacja optyczna – jest. Szybki autofokus – jest. Specjalna „zeissowska” powłoka Coat T* chroniąca przed flarami oraz odpowiadająca za renderowanie legendarnych kolorów – jest.
Przyjrzyjmy się więc nieco bliżej tym elementom.
Rozmiar i waga
Jak na swoje parametry optyczne jest to bardzo kompaktowe szkło. Jego wielkość i waga to odpowiednio 67 mm średnicy, 75 mm długości i 309g wagi.
Sprawdźmy jak to jest u konkurencji… konkurencji? No właśnie, jakiej konkurencji? Okazuje się bowiem, że jest to dosyć unikalna konstrukcja (w szczególności gdy weźmiemy pod uwagę matryce APS-C). Postanowiłem poszukać podobnych szkieł w stajniach największych konkurentów czyli producentów lustrzanek Canona i Nikon. Nie jestem znawcą tych systemów ale po szybkim reserachu udało mi się znaleźć podobne konstrukcje dedykowane jedynie pod pełną klatkę (dla przypomnienie ekwiwalent 16-70 dla pełnego obrazka to 24-105).
Udało mi się znaleźć dwa obiektywy: Nikkor 24-120 F4 oraz Canon EF 24-105 F4. Postanowiłem jeszcze dodać niezależna konkurencję, dosyć ciekawą i jeszcze bardziej uniwersalną Sigmę 17-70, co prawda, nie o stałym świetle ale z zakresu 2.8-4 (czyli jaśniej na szerokim końcu).
Optymalizacja SEL 1670Z pod APS-C sprawia, że całość jest naprawdę lekka oraz zauważalnie mniejsza od konkurencji. Idealna więc pod konstrukcje bezlusterkowe, których jednym z kluczowych wyróżników ma być rozmiar i waga.
Oto szczegółowe porównanie rozmiarów i wagi wyselekcjonowanych obiektywów:
Jasność albo ciemność
SEL1670Z to obiektyw o stałej światłosile (zwanej też jasnością) f4. Z jednej strony jest to bardzo pozytywna cecha (doceniana m.in przez filmowców), że jasność nie zmienia się w zakresie całej długości ogniskowej. Z drugiej obiektywy o świetle f4 nie są uważane za szczególnie jasne konstrukcje (dla przypomnienia popularne kity zaczynają się najczęściej od 3.5, a kończą na 5.6). Z trzeciej strony, takiej decyzji konstruktorów zawdzięczamy zapewne niewielkie rozmiary i wagę całego urządzenia.
Wielu entuzjastów twierdzi, że przy aktualnej technologi wykorzystywanej w matrycach, które charakteryzują się bardzo dużą czułością, gdzie nawet ISO 6400 w formacie APS-C jest w wielu przypadkach akceptowalne, jasność obiektywu nie jest tak krytyczna jak nawet kilkanaście lat temu. I generalnie w normalnych warunkach jest to jak najbardziej słuszna teza. Niestety w pewnych sytuacjach brak dodatkowej jasności na szeroki końcu może być problematyczny.
Taki właśnie przypadek, gdzie dodatkowa działka jasności byłaby mi bardzo przydatna przytrafił się podczas pobytu w Szanghaju i rejsie statkiem po Rzece Błotnej, gdzie to mogliśmy podziwiać fantastycznie oświetloną, dzielnicę finansową Pudong. Nocne zdjęcia wykonywane z poruszającego się (wolno ale jednak) statku nie pozwalały wykorzystać zalet statywu i wymagały odpowiednio wysokiej prędkości migawki. ISO było już na granicy używalności (3200 / 6400) i większość zdjęć nie okazała się idealnie ostra. Ostatecznie najlepsze zdjęcie udało się wykonać w momencie cumowania statku.
Jak więc widać pomimo ogromnej uniwersalności tego obiektywu do zdjęć nocnych wykonywanych z ręki przydałoby się szkło jednak nieco jaśniejsze. Stąd też żałowałem, że jasność na szerokim końcu nie rozpoczyna się, jak w przypadku obiektywu Sigmy, od 2.8.
Warto sobie zdawać sprawę, że choć f4 na całej ogniskowej to bardzo fajna sprawa (szczególnie do portretów i rozmywania tła) to jednak w sytuacji gdy mamy do czynienia ze słabymi warunkami i nie możemy użyć statywu może to być pewne ograniczenie.
Idealnym kandydatem jako uzupełnienie SEL 1670Z wydaje się więc być jakaś jasna stałka np. SEL35F18, która nie dość, że jest o dwie działki jaśniejsze to również posiada OSS (system stabilizacji obrazu). Niestety nie posiada ona zbyt szerokiego kąta wiedzenia, co w niektórych sytuacjach może być ograniczeniem.
Autofokus i stabilizacja
Choć na obudowie dumnie prezentuje się niebieska etykieta z napisem Zeiss jak pewnie zauważyliście jest to produkt firmowany jako Sony Zeiss. Choć niektórzy puryści (snobi?) marudzą, że nie jest to prawdziwe szkło Zeissa wykonywane w Niemczech, to jest obiektyw wykonany wg “receptury” i pod nadzorem jakościowym niemieckich inżynierów ale wyprodukowany w fabrykach w Azji.
Pomimo marudzenia malkontentów taka współpraca łączy najlepsze cechy, które znamy z produktów obu firm. Mamy tu bowiem do czynienia z legendarną optyką i powłoką nadająca specyficznych kolorów i mikrokontrastu oraz z elektroniką japońskiego koncernu.
W przypadku elektroniki mam tu na myśli konkretnie systemy stabilizacji oraz autofokusa (system automatycznego ustawiania ostrości). Zwykłe obiektywy marki Zeiss najczęściej nie są stabilizowane. Po części związane jest to z polityką firmy, która uważa, że stabilizacja pogarsza dążenie do perfekcji u purytańskich, niemieckich inżynierów. Tutaj na szczęście możemy korzystać z dobrodziejstw stabilizacji, która niewątpliwie jest praktycznym wynalazkiem.
Drugim elementem elektronicznym jest świetny autofokus, który nie zawsze, w konstrukcjach firmowanych przez samego Zeissa, działa tak rewelacyjnie (szkła z serii Touit są tego najlepszym przykładem). Wynika to zapewne z faktu, że japońska firma nie udostępnia pełnej specyfikacji tego systemu swoim kontrahentom.
Aktualizacja 2020-07-31: według źródeł zbliżonych do Sony 😉 „Sony udostępnia specyfikację bagnetu firmom dysponujących odpowiednim potencjałem produkcyjnym i na pewno tak było w przypadku Zeissa. Mniejsza szybkość AF może być spowodowana zastosowaniem innego typu silników.”
Sony Zeiss 1670Z jest obiektywem z chyba najsprawniejszym systemem automatycznego ustawiania ostrości, który posiadam w systemie e-mount (Aktualizacja 2020-07-31 na dzień dzisiejszy wszystkie nowe obiektywy Sony mają już bardzo podobny poziom szybkości autofokusa).
Zakres ogniskowej (16-70 czyli pełnoklatkowe 24-105)
Przyznam szczerze, że gdy czytałem opinie w sieci porównujące dwa kity (1855 vs P1650), nie do końca przyjmowałem do wiadomości, że różnica pomiędzy 18 a 16 na szerokim końcu jest znacznie istotniejsza niż np. 50 i 55 na jego drugim krańcu. Dopiero po przesiadce z 1855 na 1670Z mogłem w pełni zgodzić się z tym twierdzeniem.
Dodatkowe 2 mm na szerokim końcu, bardziej podnosi uniwersalność obiektywu niż nawet 15 mm na jego długości. Tak, różnica między 55 i 70 nie jest aż tak mocno odczuwalna (acz oczywiście czasami przydatna). Stąd też osobiście chętnie bym widział dodatkowe 10-15mm (zwiększające sumaryczny zakres ogniskowej do 80-85), które przydałoby się nie tylko przy portretach. Mimo wszystko nawet przy 70 mm i f4 można uzyskać całkiem sympatycznie rozmyć tło.
Jakość zdjęć
Czas przejść do meritum… bo w sumie to o jakość zdjęć przed wszystkim chodzi. Recenzje dotyczące tego elementu na zachodnich blogach i portalach były mieszane. I wydaje się, że właśnie takie mieszane odczucia ma się zaraz po zakupie tego sprzętu jeżeli chodzi konkretnie o ten aspekt.
Nie analizowałem szczegółowo wszystkich zdjęć (Aktualizacja 2020-07-31 jednak zrobiłem wielkie porównanie wszystkich moich posiadanych obiektywów zoom wnioski były bardzo ciekawe) ale wydaje się, że obiektyw różnie sobie radzi przy różnych ogniskowych, gdyż czasami zdjęcia wychodzą świetnie, a innym razem w niby podobnych warunkach nie różnią się zbytnio od zwykłego kita. Jednym z głównych mankamentów wytykanych temu obiektywowi jest jego ostrość w narożnikach kadru. O ile w centrum jest ona bardzo wysoka to na krańcach kadru według szczegółowych pomiarów jest zauważalnie słabiej (choć i tak lepiej niż w konstrukcjach kitowych).
Jak się ma to do praktyki. Owszem fotografie są nieco lepsze (ostrzejsze) niż w kicie… aczkolwiek nie zawsze (na wszystkich ogniskowych) jest to wyraźnie widoczne. Jeżeli ktoś oczekuje jakości porównywalnej z obiektywami stałoogniskowymi to rzeczywiście może się nieco rozczarować. Do stałek E35 czy E50 zoom Sony Zeiss nie ma startów ich przewaga jest widoczna gołym okiem.
Natomiast to co po przesiadce, ze standardowego kita, na pewno zwraca uwagę to kolorystyka oraz mikrokontrast. Przyznam, że dosyć sceptycznie podchodziłem do wpływu obiektywu na ostatecznie otrzymywane kolory na zdjęciu. Ale muszę przyznać, że rzeczywiście barwy są żywsze (trochę jakby podczas używania trybu vivid) niż te z obiektywów Sony i coś w tych słynnych kolorach i mikrokontraście Zeissa jednak jest. Czasami udaje się też uzyskać tak zwany efekt pop (trójwymiarowości bądź “wyskakiwania” motywu głównego z tła… aczkolwiek nie jest to reguła i występuje tylko przy określonych warunkach).
Warto jeszcze wspomnieć o popularnym rozmyciu tła (bokeh), który jak na obiektyw typu zoom, w 1670Z daje bardzo sympatyczne efekty. W pewnych sytuacja może on zastąpić E50 (choć oczywiście ta stałka jest ostrzejsza, jaśniejsza i lepiej/bardziej/ładniej rozmywa tło).
Cena
Już na pierwszy rzut oka jednak najbardziej kontrowersyjnym elementem tego obiektywu jest jego… cena. Popatrzmy jednak jak prezentuje się ona na tle naszej konkurencji. Od razu zastrzega, że będę porównywał ceny z dnia premiery… oczywiste jest bowiem, że z biegiem czasu one maleją i konstrukcje dostępne już kilka lat na rynku można znaleźć w bardziej atrakcyjnych cenach także w obiegu wtórnym.
Oto więc to porównanie.
Gdy porównamy więc Sony Zeissa z ofertą Canona i Nikona to okaże się, że są one w podobnym zakresie cenowym (a nawet Canon i Nikon są nieco droższe). Choć bonusem jest tu fakt, że są to obiektywy pełno klatkowe… jak by jednak nie patrzeć Sony Zeiss nie odbiega od ceny jaką trzeba zapłacić za dobrze wykonany obiektyw, o stałym świetle, pochodzący z górnej półki.
Jedynie Sigma jest wyraźnie tańsza ale wynika to po części z polityki firmy oraz segmentu w jaki ona celuje… a także z jakości wykonania.
Alternatywy
System E-mount pod APS-C nie rozpieszcza nas jeżeli chodzi o obiektywy typu zoom. (Aktualizacja 2020-07-31 tutaj też sytuacja trochę się zmieniła po premierach SEL18135 oraz SEL1655G ale o tym nieco niżej) Stąd też jedyną alternatywą do kitów, która posiada lepszą jakość obrazu jest właściwie dedykowany bardziej dla miłośników filmowania SEL P18105G. Optycznie jest on podobno bardzo przyzwoity (jedyny mankament to duże dystorsje, które łatwo jednak można skorygować w postprocesie) ale jest też dużo większy no i posiadający, nie wszystkim odpowiadający, mechanizm power zooma.
SEL P18105G jest jednak sporo tańszy od Zeissa i posiada większy zakres ogniskowej (choć z drugiej strony jest też nieco węższy – zaczyna się od 18 mm). Niestety w moim przypadku jego gabarytu zupełnie nie spełniały moich założeń co do obiektywu ogólnego przeznaczenia więc nie brałem go pod uwagę.
No i są oczywiście kity (SEL P1650 i SEL1855) które wbrew pozorom nie są takie złe i do codziennego pstrykania i oglądania zdjęć na monitorze lub telewizorze w zupełności się nadają, a przy odrobinie czasu poświęconego na obróbkę można z nich również otrzymać fantastyczne zdjęcia na wydruku.
Na pewno porównując cenę Zeissa do kitów nie da on, aż tak dużego skoku jakościowego na jaki mogą się niektórzy nastawiać. Tak więc kity nadal pozostają sensowną alternatywą dla ludzi nie chcących wydawać dużych pieniędzy.
Nowa konkurencja SEL18135 oraz SEL1655G (Aktualizacja 2020-07-31)
Od napisania tego tekstu minęło już kilka lat (został on opublikowany w 2014 roku). Pomimo marudzenia (swoją drogą słuszną) wielu użytkowników systemu E-Mount w wersji APS-C na mniejszy nacisk firmy Sony na rozwój tego systemu niż w przypadku FE (obiektywów dla pełnej klatki) to jednak w przeciągu tych kilku lat doczekaliśmy się kilku ciekawych premier obiektywów. W śród nich znalazły się SEL18135 oraz długo wyczekiwany SEL1655G.
Zacznę od tego pierwszego. SEL18135 w domyśle jest świetną konstrukcją wakacyjną. Jego niewielkie rozmiary oraz waga (tylko nieco większe od Sony Zeissa 1670) oraz niemal dwukrotnie dłuższy zasięg sprawia, że świetnie się sprawdza w sytuacjach gdy nie chcemy zmieniać obiektywów i posiadać jeden do (prawie) wszystkiego. Warto dodać, że obiektyw ten naprawdę może poszczycić się dobrymi osiągami jak na tak uniwersalną i kompaktową konstrukcję. No i cena jest zauważalnie niższa od SEL1670 choć kosztem szerokiego kąta (16 mm) oraz działki światła na dłuższych ogniskowych.
Co do jakości obraz w stosunku do Sony Zeissa to w teście moich egzemplarzy wyniki okazały się bardzo interesująco. Otóż na szerokim kącie konstrukcja Sony Zeiss sprawdza się lepiej od SEL18155. Taka sytuacja utrzymuje się gdzieś do około 35mm kiedy to wyniki ostrości obu obiektywów są porównywalne. Powyżej tej ogniskowej przewagę niespodziewanie uzyskuje SEL18135. Tak więc mamy równego konkurenta dla Zeissa w niższej cenie. Wybór między jedną a drugą konstrukcją w dużej mierze zależy od osobistych priorytetów i preferencji no i możliwości finansowych. Nie da się jednak ukryć, że biorąc pod uwagę kryteria cena/jakość SEL18135 wypada znacznie korzystniej.
Osobiście na wakacje wybieram SEL18135 (który uzupełniam drugim body z szerokokątnym zoomem SEL1018 – mam wówczas do dyspozycji pełne spektrum ogniskowych od 10 do 135 mm i nie muszę martwić się o zmiany obiektywów.) Sony Zeissa wciąż jednak używam podczas krótszych, jednodniowych wycieczek lub spacerów gdy chce zminimalizować rozmiar i biorę tylko jeden aparat.
Pora w końcu na najnowszą konstrukcję Sony do aparatów z matrycą APS-C czyli długo wyczekiwany SEL1655G. To pierwszy zoom Sony do tego typu aparatów o światłosile F2.8. Konstrukcja zgrabna jak na swoją specyfikację i jak podkreślają wszystkie test o świetnej jakości obrazu. Jeżeli ktoś szuka obiektywu o zmiennej ogniskowej o najlepszych właściwościach optycznych to bez wątpienia jest nim aktualnie SEL1655G. Co prawda jest to znacznie droższy obiektyw nawet Sony Zeissa i nie posiada on stabilizacji jednak puryści ostrości mają swojego świętego Graala.
Podsumowanie
Podsumowując moje spostrzeżenia odnośnie SEL 1670Z:
- świetna jakość wykonania, najlepszy z moich obiektywów pod tym względem, bardzo przyjemnie się go używa (czuć półkę premium w stosunku do zwykłych obiektywów)
- super szybki autofokus (wydaje się najszybszy z obiektywów które posiadam)
- ma stabilizację optyczną (dosyć unikalna cecha dla Zeissów), która działa efektywnie
- uniwersalna ogniskowa pozwalająca na zastąpienie 3 obiektywów:
- SEL 16F28 (częściowo – jako stałka szerokokątna)
- SEL 1855 (w pełni – stary kit)
- SEL 50F18 (jako namiastka portretówki – potrafi ładnie, jak na zooma, rozmyć tło – przy bliskiej odległości i max zoomie – choć oczywiście z 50 można znacznie więcej wyciągnąć i jest zdecydowanie jaśniejsza
- charakterystyczne (żywe) kolory i mikrokontrast (tak, coś w tym Zeissie jest)
- czasami potrafi zrobić efekt pop (czyli 3D) – ale w określonych warunkach
- F4 to wystarczająca jasność do korzystania w dzień, na zewnątrz, jednak trochę za mało, gdy brakuje nam światła (ciemne wnętrza kościołów, małe, słabo oświetlone pomieszczenia, bądź fotografia nocna bez użycia statywu) wówczas ISO szybko skacze w górę – do fotografowania w słabym świetle niezbędna dodatkowa stałka 1.8
- jak na obiektyw o stałym świetle i takim zakresie ogniskowych bardzo kompaktowe wymiary i waga (jest jednak zauważalnie większy i nieco cięższy od 1855)
- nie ma porażającej różnicy w ostrości w stosunku do kitów… jest nieco lepiej (w różnym stopniu w zależności od ogniskowej i wartości przesłony) ale na pewno do poziom stałek SEL 35F18 / SEL 50F18 sporo mu brakuje.
- mógłby mieć jednak odrobinę większy zasięg (tak do 80-85)
- tak, jest lepszy od kitów (nieco ostrzejszy, ładniejsze kolory i mikrokontrast) … ale nie o tyle jak by wynikało z ceny
Kupić czy nie kupić… oto jest pytanie
Kupując to szkło należy wziąć pod uwagę przede wszystkim jego funkcjonalność i uniwersalność. To były bowiem główne założenia jego konstruktorów i patrząc z tej perspektywy, praktycznie nie ma ono słabych stron.
Jeżeli chodzi o jakość optyczną niewątpliwie jest to najlepszy zoom w systemie E-mount (Aktualizacja 2020-07-31 po pojawieniu się SEL1655G nie jest to już prawdziwe stwierdzenie) skonstruowany specjalnie pod matryce APS-C. Nie jest to jednak jakaś ogromna przepaść porównując z rozwiązaniami kitowymi, którą mogłaby sugerować cena. Czasami widać ją wyraźnie, a czasami nie specjalnie. Jeżeli więc komuś zależy głównie na absolutnie najlepszej jakości obrazka to lepiej aby zainteresował się obiektywami stałoogniskowymi (polecam E35 i E50 no i E24 której co prawda nie mam ale o której nie słyszałem żadnej negatywnej opinii).
To co na pewno jest niekwestionowaną zaletą tego obiektywu to kolory i mikrokontrast, które potrafią nadać zdjęciom specyficznego charakteru.
Z drugiej strony to szkło jest na tyle uniwersalne, że jest w stanie zastąpić 3 obiektywy: SEL 16F28 (częściowo), SEL1855 (w pełni) oraz SEL 50F18 (częściowo). Mamy szeroki kąt, standardowy zoom i na najdłuższej ogniskowej można wykorzystać go do portretów.
Co do ceny to gdy popatrzy się na to ile trzeba zapłacić za nowe, pełnoklatkowe obiektywy FE to już ona tak bardzo nie przeraża ;). (Aktualizacja 2020-07-31: Jednak w kontekście jakość/cena sensowniejszym zakupem wydaje się SEL18135)
Czy go polecam? Wszystko rozbija się o cenę. I tutaj każdy sam musi sobie odpowiedzieć na to pytanie indywidualnie biorąc pod uwagę możliwości swojego portfela. Jeżeli zaakceptujecie cenę żądaną przez producenta i nie zrujnuje to Waszego budżetu to nie widzę przeciwwskazań aby go nie kupować.
Moim zdaniem to obiektyw, który ma tyle zalet, że w wielu sytuacjach może być bardzo przydatny i jeżeli zdecydujecie się na jego zakup to już nie będziecie chcieli wracać do swoich kitów (o ile oczywiście bardziej preferujecie zoomy niż stałki), jednak zdroworozsądkowo sugeruje zapolować na okazje, gdyż czasami można go dostać za cenę 30-35% niższą od sugerowanej przez producenta. I przy takim jej pułapie jest to już moim zdaniem bardzo atrakcyjna propozycja nad którą nie ma się co za długo zastanawiać.
Aktualizacja 2020-07-31
Po pojawieniu się SEL18135 oraz SEL1655G zakup Sony Zeiss staje się bardziej problematyczny. Dla fotografów amatorów fotografujących głównie na wakacjach SEL18135 może się okazać praktyczniejszy (no i przede wszystkim tańszy). Z drugiej strony dla purystów oczekujących najlepszych właściwości optycznych jest SEL1655G. Sony Zeiss plasuje się gdzieś pomiędzy. Tutaj każdy indywidualnie musi sobie podjąć decyzję który z tych 3 (oraz SEL18105G dla miłośników video) obiektywów wybrać dla siebie.
Kiedy się sprawdzi
- Jako dzienny zoom spacerowo-wycieczkowy gdy nie chcemy zmieniać szkieł i interesuje nas jak najlżejszy zestaw.
Kiedy wybrać coś innego
- Do nocnych zdjęć przy słabym świetle z ręki… tutaj trzeba się wspomóc jakąś jasną stałką.
Dwie strategie
Co powinna zrobić typowa osoba zastanawiająca się nad przejściem do systemu e-mount, a nie chcąca już na starcie wydawać mnóstwa pieniędzy na różnorodne szkła? Moim zdaniem ma dwie (Aktualizacja 2020-17-31 trzy) opcje.
- albo nastawia się na korzystanie z kita i dokupienie jakiegoś obiektywu stałoogniskowego, a gdy po jakimś czasie stwierdzi, że standardowy kit ją ogranicza i chce wejść na wyższy poziom, czekając na okazję cenową przesiada się na Sony Zeissa
- albo od razu kupuje 1670Z, który przez jakiś czas zastąpi 3 inne obiektywy i dopiero później dokupuje jasną stałkę w zależności od potrzeb
- Aktualizacja 2020-07-31 kupić SEL18135 jako najbardziej uniwersalny/o najlepszej proporcji cena/jakość obiektyw
Pomimo braku pełnej rekomendacji wynikającej z jego ceny jedno jest pewne, im dłużej robię nim zdjęcia, tym bardziej mi się one podobają, a ze względu na swoją uniwersalność raczej ciężko byłoby mi wrócić do standardowego kita.
Pełna galeria 136 zdjęć
Aktualizacja 2020-07-31 – Bonusowa galeria 15 zdjęć
Wyselekcjonowane linki dotyczące aparatów Sony Alpha rozszerzone o recenzje SEL 1670Z z różnych źródeł, znajdziecie na Tomiga Links.
AKTUALIZACJA 2016-10-29
Jeżeli zastanawiasz się nad wyborem obiektywu z systemu e-mount to zapraszam do specjalnych zestawień opisujących wszystkie obiektywy z autofokusem z tego systemu dedykowane pod matryce APS-C:
- obiektywy stałoogniskowe Sony
- obiektywy zmiennoogniskowe (zoomy)
- obiektywy stałoogniskowe firm trzecich
AKTUALIZACJA 2019-05-17
Jeżeli chcesz sprawdzić jak ten obiektyw sprawdza się w porównaniu z innymi zoomami e-mount APS-C i czy warto do niego dopłacać to zapraszam do wpisu porównującego zdjęcia z SELP1650, SEL1855, SEL18135, i SEL1670Z
Tomiga Blog 
SELP18105G
No to jeszcze raz….
Bardzo miło napisane / opisane wrażenia .
Niektóre zdjęcia faktycznie pokazują klasę szkła.
Sam niedawno wszedłem w ten system kupując najmniejszy z możliwych czyli a5100 i ciężko mi się zorientować w dostępnych i wartych uwagi szkłach. Jeszcze ciężej przyzwyczaić się do tak ubogiej klawiszologii.
Dzięki za zwrócenie uwagi na ten 18-105.
18-70 jest chyba jednak zbyt drogi
Są jeszcze duże zoomy 18-200 w trzech wersjach. W sumie rozmiarowo podobne do 18105 aczkolwiek już nie o stałym świetle. 1670 można znaleźć sporo taniej niż na oficjalnej stronie Sony (aczkolwiek nadal to jest całkiem dużo pieniążków)
Bardzo ciekawy test, przyjemnie się czyta. Zresztą dla mnie testy użytkowników stanowią większą wartość niż tabelki, cyferki i fotki na znanych portalach fotograficznych, chociaż lubię portal slrgear gdzie zreszto testowano to szkiełko. Ja posiadam ten obiektyw kilka dni, to trochę krótko ale właściwie po pierwszych fotach potwierdzam większość obserwacji autora. Zaskoczył mnie szybki AF w połączeniu z nex 7, kolorystyka – to jest właśnie to na co liczyłem, wcześniej po przejściówce używałem sigmy 17-50 2.8 ale wkurzało mnie takie, dziwne żółte zabarwienie na wielu fotkach. Myślę, że z czasem uzupełnię zestaw nowym sony 28 mm f 2. Pozdrawiam
Dzięki za uwagi i przyjemnego użytkowania nowego sprzętu 🙂
Obiektyw, obiektywem, ale załączone zdjęcia potwierdzają niestety moje doświadczenia, że sony a6000 robi zdjęcia ze zgniło-żółtym odcieniem. Nie mogę się do tego przyzwyczaić po przejściu z Canona Eosa 350D. Chyba wszystkie sony tak mają 😦
Szczerze nie zauważyłem ale na pewno Sony ma inną kolorystykę niż Canon… mi akurat bardziej ona pasuje ale to oczywiście kwestia gustu… zresztą o tym pisałem przy okazji recenzji A6000.
Przeszkadzają mi także fiolety w cieniach. No, ale nie będę już narzekać 🙂
W takim razie jesteś szczęśliwym posiadaczem sprzętu który Ci odpowiada, podobnie jak ja 🙂
Canona już nie mam bo mój syn zgubił go na wycieczce, więc trwam z moim a6000 🙂 Teraz czekam z zainteresowaniem na testy Canona Eos M5. C
albo testy A6500 😉
Witam
Mam pytanie, bo minęło trochę czasu od publikacji tego wpisu, Jaki obiektyw stałoogniskowy ze stabilizacją warto kupić do sony a6300 ?
Zastosowanie czysto turystyczne czyli filmowanie i zdjęcia okolicznościowe – ludzie, portrety, miasto wieczorem
pozdrawiam
Przy tak zastosowanych kryteriach nie zostaje zbyt wielkiego wyboru. Obiektyw stałoogniskowy ze stabilizacją do tak szerokiego pola zastosowań to praktycznie SEL35F18. Który też do fotografowania „miasta” może być zbyt wąski (w sensie fotografowanie miasta to raczej architektura). Generalnie to jest mój zestaw podróżniczy SEL1670Z (lub ostatnio SEL18135) + SEL35F18 właśnie do wieczornych zastosowań.
W tej chwili przymierzam się do zakupu sprzętu.
Na co dzień posługuje się aparatem wbudowanym w telefon i świadomy wybór body z obiektywem / obiektywami jest nie lada wyzwaniem, zwłaszcza biorąc pod uwagę ceny za sprzęt.
Doceniam pomoc i konkretne merytoryczne odpowiedzi na moje pytania.
Wychodzi na to, że muszę zrewidować swoje wymagania.
Co do sigmy 16-1.4 bez stabilizacji, można by się skłaniać ku modelowi 6500, ale patrząc na różnicę w cenie to chyba lepszym pomysłem będzie zakup gimbala który podniesie jakość filmowania na poziom nie gorszy niż sprzęt ze stabilizacją, o reszcie możliwości nie wspominając.
No cóż, ciężko być Pro…..
Osobiście aparatu używam tylko do robienia zdjęć, filmowanie mnie nie interesuje skąd akurat w tym temacie nie chcę się wypowiadać, bo nie mam doświadczenia. Natomiast rzeczywiście gimbal może być lepszym rozwiązaniem bo podobno stabilizacja w A6500 jest raczej średnia. Akurat Sony A6xxx to bardzo popularne modele i można w sieci znaleźć mnóstwo testów i przykładów działania tego sprzętu w różnych zastosowaniach także w filmowaniu. Sugeruję więc dokładnie poszukać informacji pod zastosowania, który Cię konkretnie interesują. Na pewno znajdziesz fachowe opinie z przykładami.
Dziękuję za odpowiedź.
Sporo pozytywnych recenzji można znaleźć na temat obiektywu Sigma 16 mm f/1.4
Ciekawym rozwiązaniem wydaje się stosowanie przez niektórych specjalnych adapterów umożliwiających podpięcie obiektywów innych firm.
pozdrawiam serdecznie.
Tak, ale Twoje pytanie dotyczyło obiektywów ze stabilizacją, a żadna Sigma ani tym bardziej obiektywy firm trzecich stabilizacji nie posiadają (szczególnie że A6300 nie posiada systemu stabilizacji w body – określanego często jako IBIS). Poza tym obiektywy szerokokątne raczej nie specjalnie nadają się do portretów. Więc owszem Sigma 16 to bardzo chwalony sprzęt ale nie spełnia Twoich wymagań (przynajmniej tych o których wspomniałeś zadając pytanie :).